مراسم تکریم و بجلیل از پدر شهید علیرضا صادقی جو
Alternate Text
تاریخ انتشار: چهار شنبه 19 بهمن 1401 بازدید: 615

 

توسط معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان غربی صورت گرفت؛مراسم تکریم و بجلیل از پدر شهید علیرضا صادقی جو

همزمان با دهه فجر انقلاب اسلامی تعدادی از همکاران و اعضای  جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان غربی با حضور در منزل پدری شهید علیرضا صادقی جو ضمن تجلیل و بزرگداشت مقام شامخ این شهید والا مقام از  سالها صبر و استقامت و پایداری پدر بزرگوار این شهید تقدی  و تشکر کردند

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد آذربایجان غربی  این مراسم که در فضایی معنوی و آکنده از حزن و اندوه روز درگذشت حضرت زینب س همراه بود حاج آقا کرمعلی صادقی جو پدر بزرگوار این شهید به ذکر مصیبت و مداحی پرداختند .

در پایان این مراسم روحانی لوح تقدی رییس جهاد دانشگاهی آذربایجان غربی و هدیه ای به رسم یادبود به این پدر بزرگوار اهدا شد .

گفتنی است دو تن از پسران این پدر و مادر شهید صادقی جو به رحمت ایزدی رفته و نوه ایشان وظیفه نگداری و مراقبت از این پدر بیمار را برعهده دارد .

شهيد عليرضا صادقي جو در بیست و دوم اسفند سال 1344 در شهرستان اروميه، ‌در يك خانواده مذهبي و متدین ديده به جهان گشود. پس از طي دوران طفوليت، در ضمن تحصيل به فرا گرفتن نوحه خواني و مداحي مشغول شد. تحصيلات خود را تا دوم راهنمايي ادامه داد و سپس ترك تحصيل کرد و به شغل خواربار فروشي مشغول شد.

او فرد مومن و متديني بود و در انجام احكام و فرايض ديني كوتاهي نمي كرد. از طرفي فردي انقلابي بود و در راهپيمایی‌هاي باشكوهي، كه توسط مردم مسلمان و انقلابي صورت مي گرفت، شركت فعالی داشت و در پايگاه هاي محله به نگهباني مشغول بود.

با آغاز جنگ تحميلي عراق و تجاوز به سرزمين مقدس اسلامي، شهيد «صادقی جو» براي انجام خدمت مقدس سربازي در لشكر عاشورا، در سمت دژباني مشغول به خدمت شد و از طريق بسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي عازم جبهه هاي حق عليه باطل گرديد. در چندين عمليات، از قبيل كردستان و جبهه جنوب شركت كرد. او همواره از رشادت ها و مبارزات همرزمانش در جبهه ها سخن مي گفت.

پدر شهید صادقی جو در خاطره ای از ایشان نقل می کند: «ایشان دفعه اول به منطقه کردستان رفتند و بعد از3 ماه آمدند تا به جبهه جنوب بروند. صبح که بیدار شدم نماز صبح بخوانم، دیدم از نمازخانه مثل اینکه صدای آواز می آید. یواش رفتم دیدم در سجده گریه و دعا می کند. فردا صبح هم بار دیگر صدای گریه و دعایش را شنیدم. در سر سفره مادرش گفت: «علی رضا پسرم مثلی است که می گویند هوسدی - بسدی». گفت: «مادر کاش می گذاشتند زنها به جبهه بیایند تا می دیدی انسانیت، حقیقت، صفا و صمیمیت و خداشناسی در جبهه ها است».

شهید علیرضا صادقی جو سرانجام در بیست و سوم تیرماه سال 1361، در عمليات رمضان در منطقه جنوب کشور به درجه رفيع شهادت نايل گرديد و پیکر مطهر ايشان بعد از چندين سال پيدا و به خاك سپرده شد.