نشست خبری اختتامیه پانزدهمین جشنواره پژوهش فرهنگی سال با حضور دکتر محمد سلگی، رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و دبیر جشنواره، سه‌شنبه ۷ اسفند ۹۷، برگزار شد.
در ابتدا، دکتر محمد سلگی، رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و دبیر جشنواره پانزدهم پژوهش فرهنگی سال، این نشست را با ذکر مقدمات آغاز کرد و گفت: این جشنواره، جشنواره‌ای با قدمت ۱۴ ساله است که هدف از برپایی آن، تجلیل از پژوهشهای فرهنگی است. دبیر جشنواره اظهار داشت: در این دوره علی‌رغم کمبود زمان، حدود ۱۰۰۰ اثر به جشنواره رسید که مطابق با ۱۰ محور طرح‌شده در فراخوان، ۱۰ گروه داوری برای بررسی و داوری آن‌ها تشکیل شد. دکتر سلگی خاطرنشان کرد: علاوه بر بخش اصلی جشنواره، دو بخش دیگر نیز وجود دارد که یکی از آن‌ها مربوط به «حوزه استان‌های برگزیده» است که باتوجه به آن، حداقل یک استان از میان استان‌ها برگزیده خواهد شد.
دبیر جشنواره در پایان از همه کسانی که آثار خود را به جشنواره ارسال کردند، تشکر کرد و افزود: انتخاب ۱۰ یا ۲۰ اثر از میان آثار مختلف، به معنی نفی ارزش‌ها و اعتبار علمی آثار دیگر نیست.
دکتر حسین دهقان دبیر علمی جشنواره پانزدهم پژوهش فرهنگی سال با اشاره به اهمیت فرهنگ هم در ابعاد ساختاری جامعه و هم در ساختارهای شخصیتی افراد، به اقدامات صورت گرفته در فرآیند برگزاری جشنواره پرداخت و گفت: باتوجه به اهمیت مقوله فرهنگ، استفاده از ظرفیت علمی و آکادمیک کشوری در این حوزه، هدفی است که ما از برگزاری این جشنواره دنبال می‌کنیم. دهقان ادامه داد: در این دوره، ۲۰۰ داور از دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های مختلف کشور دعوت کردیم که ما را در قسمت‌های مختلف کمک کردند. درمجموع در چهار مرحله قریب به ۳۰۰ داوری انجام شد. تمام این تمهیدات بنا به نظر مسئولان پژوهشگاه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدین منظور انجام شد که تا حد امکان بتوانیم داوری‌ها را خارج از نگاه سازمانی پژوهشگاه انجام دهیم تا فرآیند داوری فارغ از نظر و نگاه سازمانی سازمان مجری، انجام شود و از بی‌طرفی لازم برخوردار باشد.
در ادامه دکتر داریوش مطلبی معاون پژوهشی پژوهشگاه و عضو شورای سیاستگذاری جشنواره پانزدهم از اقدامات پیش‌بینی شده برای آینده سخن گفت و خاطرنشان کرد: تصمیم بر آن است دبیرخانه جشنواره، برخلاف دوره‌های قبل هم‌چنان فعالیت خود را درطول سال ادامه دهد تا شناسایی آثار برتر و پژوهشگران برتر و تعامل با آن‌ها ادامه یابد که بتوان جامعیت بیشتری به جمع‌آوری آثار داد. او افزود: برخلاف دوره‌های قبل که آثار در سه حوزه فرهنگ، هنر و ارتباطات، جمع‌آوری و داوری میشد، در این دوره تلاش شد تا فرهنگ به‌صورت یک حوزه کلان درنظر گرفته و به تمام حوزه‌های داخل در این مجموعه پرداخته شود. وی ادامه داد: هرچند با تجربیاتی که در این دوره داشتیم، قرار بر این شد که برای دوره بعدی، برخی حوزه‌ها ادغام و برخی تفکیک گردد.
معاون پژوهشی پژوهشگاه تصریح کرد: اصولاً کار کلی جشنواره‌ها اینگونه است که بعد از معرفی آثار و دادن جوایز پایان می‌پذیرند درحالی که طبیعتاً باید آثار برگزیده بعد از جشنواره بیشتر مطرح شوند، کار اطلاع‌رسانی صورت گیرد، نشست‌هایی برای آن تدارک دیده شود و پژوهشگران بتوانند تجربیاتشان را منتقل کنند و خود به نوعی مرکز مشاوره و اعلام‌نظر تبدیل شوند. این عضو شورای سیاستگذاری جشنواره ادامه داد: یکی از کارهایی که در پژوهشگاه بدین منظور پیش‌بینی شده و از دستاوردهای این دوره می‌باشد، این است که تمامی آثار رسیده به جشنواره به‌غیر از آن‌هایی که ملاحظاتی دارند، برای همه پژوهشگران کشور دسترس‌پذیر شوند که امیدواریم این جشنواره بتواند هسته اصلی و مرکز اسناد و آرشیو پژوهش فرهنگی کشور را تشکیل دهد که مبنای مراجعه و استفاده سایر پژوهشگران باشد.
دکتر زهره سعیدی، دبیر اجرایی پانزدهمین جشنواره پژوهش فرهنگی سال به نکات تکمیلی این بحث پرداخت و گفت: دو نکته برجسته این جشنواره که جزء تفاوت‌های آن با جشنواره دوره‌های قبل بود یکی بحث «دریافت آثار» بود که در دوره قبل قریب به ۷۰۰ اثر به جشنواره رسید ولی در جشنواره پانزدهم قریب به ۱۰۰۰ اثر دریافت کردیم و نکته دوم بحث «داوری» بود که در این حوزه تلاش کردیم کار داوری استانداردهای لازم یک پژوهش فرهنگی را داشته باشد، به‌همین دلیل داوری آثار را در چندین مرحله با کمک قریب به ۲۰۰ داور انجام شد. دکتر سعیدی در پایان به این مسأله اشاره کرد که قطعاً نواقصی در جشنواره بوده که سعی بر این است که در دوره‌های بعدی این نواقص جبران شود و پژوهش فرهنگی به‌نحو بهتری اجرا گردد.