به همت مرکز آفرینش های هنری و مرکز سپهر اندیشه سازمان جهاددانشگاهی تهران و با همکاری سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور، نشست «سینما زندگی» با نمایش فیلم سینمایی «دارکوب» با حضور بهروز شعیبی، کارگردان و حجت‌ الاسلام والمسلمین محمد برمایی، کارشناس خانواده؛ روز شنبه اول دی ماه 97 در تالار کمال دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، شعیبی اظهارکرد: در آغاز بحث باید بگویم من در «طلا و مس» و «پرده‌ نشین» فضای حاکم بر طلبگی را تجربه کرده‌ ام و به شدت به آن علاقمند نیز شده ‌ام، برای همین بدون اغراق می ‌گویم کاش سعادت این را داشتم تا در واقعیت نیز آن را تجربه می کردم.

وی افزود: تمام دنیا روی دو محور می‌ چرخد. از دست دادن یا به دست آوردن. این فیلم می ‌خواهد درباره این دو موضوع حرف بزند. در ضمن این فیلم می‌ خواهد بگوید ما اجازه نداریم وظیفه انسان بودن را فراموش کنیم.

شعیبی درباره پایان‌ بندی فیلم«دارکوب» گفت: اینکه چگونه این پایان را برای کار انتخاب کردیم، بحثی مفصل دارد، اما با کارشناسی زیاد در نهایت این شکل را برای انتهای کار انتخاب کردم. البته بسیار نگران بودم آیا پایان‌ بندی فیلمم تاثیرگذار خواهد بود یا خیر، ولیکن خوشبختانه با بازخوردهایی که از جامعه گرفتم، فکر می‌ کنم تا حدی در رسیدن به خواسته‌ ام موفق بودم.

وی درباره الزام برگزاری نشست ‌هایی نظیر سینما زندگی بیان کرد: چنین جلساتی باید بیشتر برگزار شود، زیرا باعث می‌شود که لایه‌های پنهان آثار بیشتر دیده ‌شود.

شعیبی خطاب به جامعه دانشگاهی اظهار کرد: همیشه می‌ گوییم اعتیاد بیماری است، اما هنوز بسیاری از ما در مواجهه با چنین افرادی همانند مجرم به آنها می ‌نگریم. پس این وظیفه جامعه دانشگاهی است تا این نگاه را اصلاح کند.

در ادامه این جلسه، حجت ‌الاسلام برمایی نیز اظهارکرد: در فیلم ‌هایی نظیر دارکوب به مسئولیت‌ های اجتماعی افراد توجه می ‌شود. برخی افراد هستند که مسئولیت اجتماعی خود را فراموش می کنند و همین عامل نیز برای آنها مشکلات عدیده ‌ای به وجود می آورد.

وی در انتها در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه نگاه به روحانیت در فیلم «زیرنورماه» و «مارمولک» چه تفاوت‌ ‌هایی با یکدیگر دارد، اظهار کرد: اتفاقا فیلم زیر نور ماه بیش از مارمولک، نقد به روحانیت داشت، اما من هر دو کار را دوست داشتم، چون هر یک کلاس درسی است که می‌ توان از آن آموخت.