به گزارش روابط عمومی مرکز فرهنگی دانشجویی امام، ولایت فقیه و انقلاب اسلامی به نقل ازایکنا، عصر روز گذشته ۱۱ اردیبهشت، به مناسبت روز جهانی کار و کارگر در قالب دهمین رویداد فرهنگی و آموزشی «طریق جاوید»، نشستی با حضور علیرضا محجوب، دبیرکل خانه کارگر و نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و با موضوع «حقوق کارگر در نظام اسلامی از منظر امام خمینی(ره)» به همت مرکز فرهنگی دانشجویی امام، ولایت فقیه و انقلاب اسلامی و با همکاری و مشارکت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی و مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) برگزار شد
علیرضا محجوب پیرامون ماهیت نامگذاری این روز اظهار کرد: جنبش اول ماه می یا ۱۱ اردیبهشت، جنبش برای هشت ساعت کار در روز و افزایش سطح رفاه بود که در سال ۱۸۸۶ میلادی آغاز و در ۱۹۱۹ با موافقتنامه شورای بینالمللی کار مبنی بر اجباری کردن ۸ ساعت کار در روز به رسمیت شناخته شد. این پیروزی نزدیک به ۴۰ سال طول کشید تا رخ دهد و یک دستاورد بزرگ برای کارگران محسوب میشود.
وی پیرامون نگاه حضرت امام(ره) به کارگران در فضای اوایل انقلاب افزود: دیدگاه امام، جدا از نگاه فقهی و فقاهتی که داشتند، عرفانی بود. عرفانی به موضوع نگاه میکردند. این جمله «خداوند عالم هم کارگر است» به آن معناست که کارگران مدیران جامعه بشریت هستند و کار کارگر جلوگاه حق تعالی و متصل به اوست. این حرف در آن دوران بسیار تأثیرگذار بود و نشان از دیدگاه متعالی به این موضوع است.
این نماینده ادوار مجلس در رابطه با میزان تحقق آرمانهای حضرت امام(ره) در زمینه حقوق کارگران بیان کرد: امام، آرمان تعیین نمیکردند و نقشه راه نشان میدادند تا خواستههای کارگران را تحقق بخشند. برای مثال امام برای تصویب قانون کار ورود کردند و دستور تشکیل مجلس تشخیص مصلحت نظام را برای حل اختلاف بین مجلس و شورای نگهبان دادند تا قانون کار تصویب و نظر کارگران تأمین شود و آرمان آنها تحقق یابد. اصل ۱۰۴ قانون اساسی که پیرامون شوراهای اسلامی در محیطهای کار و کارگاهها است، تأیید کننده همین موضوع است. جملات امام را باید کلید دانست؛ پشت این جملات عمل وجود دارد؛ برای مثال در سال ۵۸ برای اولین بار حداقل دستمزد و معیشت تعیین شد که برای این مسیر باید پافشاری و ایستادگی میشد. امام را باید عارفانه و عاشقانه بشناسیم. امام فرمودند که دنبال کارگران بروید و خواستههایشان برآورده کنید. این جمله «من یک تار موی کوخنشینان را به کاخنشینان نمیدهم» دنیایی حرف با خود به همراه دارد.
خلأ شورای اسلامی کار در محیطهای آموزشی و اداری
محجوب در رابطه با سرانجام شورای اسلامی کارکنان که در سال ۵۸ تشکیل شد، اظهار کرد: شوراها در حال حاضر نیز وجود دارد و قویترین تشکیلاتی که کارگران از ما درخواست دارند همین شورای اسلامی کار است، اما متأسفانه هنوز در محیطهای آموزشی و اداری که قانون اساسی تکلیف کرده است، حاضر نیستند و فقط در بخش خصوصی وجود دارند و در بخشهای دولتی و عمومی وجود ندارد و این مهم باید تعمیم پیدا کند.
همچنین وی در ادامه افزود: در طول ۸ سال اخیر شوراهای اسلامی کار مجدداً احیا و تقریباً سه برابر شده است. قرار بود اصلاحاتی در قوانین انجام دهیم که متأسفانه در مجلس به اندازه کافی همکاری لازم نشد و امیدواریم در این دوره شاهد اصلاحاتی باشیم. قانون شوراها و آییننامههای آن امروز اجرا میشود؛ ولی در حد انتظار نیست اما همین مقدار به اندازهای است که از هر تشکلی از نظر کارگران قویتر است. شورای اسلامی کار تشکیلات محبوب و مورد تأیید کارگران است. هنوز اگر از کارگران بپرسیم که چه میخواهید در پاسخ میگویند شورای اسلامی کار میخواهیم. این قویترین نوع تشکلی است که مطابق قانون اساسی میتوانیم تشکیل دهیم و باید تشکیل داد و در حال توسعه است.
دبیر کل خانه کارگر از فعالیتهای خود در دوره حضرت امام(ره) با نقل خاطرهای یاد کرد و ادامه داد: برای تعیین روز کارگر هرکس نظری داشت و این موضوع برای مشورت با امام(ره) مطرح شد و ایشان فرمودند که دیگران چه روزی جشن میگیرند، شما هم همان روز را انتخاب کنید.
وی از همکاری و مشورت خود در دولتهای مختلف چنین گفت: من همواره در دولتهای مختلف سعی کردم که در خدمتشان باشم و هرکس کمک و مشاورهای خواسته دریغ نکردم. چهرههای ارزشمند و بزرگی در بین کارگران داشتیم که سرمایه ما بودند. شهدای کارگر را نباید دستکم گرفت. آنها در همه عرصهها آماده حرکت بودند. امام سبب شد خانوادهای مصفا را در جامعه کارگری داشته باشیم. امام خمینی(ره) به این خانوادهها بهای کامل داد و دوستدار این مسیر بودند، موانع را برمیداشتند و راه را باز میکردند و هرچه بود از او بود و ما از خود چیزی نداشتیم.
محجوب در رابطه با فعالیتهای کارگران در دوره دفاع مقدس چنین گفت: با اینکه کارگران از قشر مرفه نبوده و نیستند، صدها کامیون کمک جمعآوری میشد و به جبههها میفرستادیم. کارگران با عشق به جبهه میرفتند و بسیاری از این افراد شهید شدند. ما در کشورمان بهترین شهدای کارگر را داریم اما امروز این ویژگیهای مهم، غریب است و آنطور که باید به آن توجه نمیشود.
وی پیرامون وضعیت فعلی کارگران افزود: از زمانی که وارد سرفصل خصوصیسازی شدیم از روح قانون شوراها فاصله گرفتیم. قانون شوراها بیان میکرد که کارخانه را شراکتی اداره کنیم. مهم نیست که ملک به نام چه کسی است؛ همه ما مالک هستیم اما از این موضوع فاصله گرفته شد و تبعات این فاصله گرفتن را باید بپذیریم و دیگر نمیشود مانند آن روحیات متعالی که توصیف شد انتظار داشت. امروز مسئله معیشت بسیار مهم است و قابل گذشت نیست. البته امسال باید گفت که یک قدم خوب برداشته شد اما هنوز ۳۵ درصد فاصله پر نشده که این خود بیش یک سوم راه است.
اولویتهای جامعه کارگری
محجوب درباره اولویتها و نگرانیها و قوانین موجود چنین تشریح کرد: اولویت اول ما دنبال کردن موضوع معیشت و دستمزد و دسترنج کارگران است. بین مزد اسمی و حقوقی دو میلیون تومان اختلاف است و این ۳۵ درصد فراتر از این اختلاف است که پر کردن آن آسان نیست. پیرامون امنیت شغلی نگران هستیم و تقریباً ناامنی شغلی مهمترین دغدغه کارگران است. در اینجا باید از وزیر اسبق کار تشکر کرد که تبصره ۱ ماده ۷ را در دولت مصوب کردند که میگوید حداکثر مدت برای کارهایی که طبیعتشان جنبه موقت دارد باید معلوم شود. این مقدمه التزام به ساماندهی قراردادهای موقت و محو قراردادهای موقت در کارهای دائم را همراه دارد. امیدواریم زودتر در این باب آثار این مصوبه و این اقدام را که دو وزیر به کار گرفت تا مصوب شد، مشاهده کنیم.
وی ادامه داد: مسئله بازنشستهها نیز بسیار مهم است که باید همسانسازی حقوق به طور کامل رخ دهد. البته گفته شده است که ۲۵ درصد کار مانده است و ۷۵ درصد آن انجام شده است. امیدواریم که دولت بدهیهای خود به سازمان تأمین اجتماعی را پرداخت کند. دو دوره بدهی است؛ بدهی نهفته یا همان تورم پولی را هم باید در نظر گرفت. آثار تورمی که بر سپردههای کارگران وارد آمده باید بازگردد. قانونی برای بیمه کردن کارگران ساختمانی تصویب شده است که سنگاندازی و این قانون نادیده گرفته میشود. قانون به شکل روشن بیان کرده و هرکسی که انجام ندهد باید منفصل شود.
مهمترین وظیفه جریان دانشجویی در برابر کارگران
محجوب در پاسخ به این سوال که چند درصد از دانشجویان ما از کارگران هستند افزود: در گذشته تعداد بسیار کم بود، اما امروزه بسیار زیاد داریم. بها دادن بیش از اندازه به مدرک اتفاق مقبولی نیست و مدرکگرایی از معایب است و مشکلات فراوانی ایجاد کرده است. تصور اینکه به کار کارگر باید با مدرک بها داد، اشتباه است. مهمترین وظیفه جریان دانشجویی در برابر کارگران زنده کردن حقوق کارگران است.
وی در پایان در پاسخ به سوال حضور فعال کارگران در فعالیتهای انتخاباتی و بعد از آن گفت: متأسفانه دشمنان بذر یأس بسیار پاشیدهاند و بعضی از آنها نیز مؤثر واقع شده است. این یأسزدایی، اولین کاری است که باید انجام شود و در بین کارگران امید ایجاد شود تا در میدان حضور پیدا کنند.