چندی است یافتن پاسخی برای سوالات فوق ذهنم را درگیر کرده، از طرفی می دانم که پاسخ های متعددی برای این پرسش ها وجود دارد، به همین منظور به سراغ خیرین صندوق قرض الحسنه دانشجویان ایران می رویم و پاسخ را از زبان آنان جویا می شویم ...

دکتر محمد تقی خورسندی آشتیانیضمن اشاره به تکراری شدن داشته های دنیوی به علت این امر اشاره کرد و گفت: ذات بشر به گونه ایست که طعم لذت های دنیوی با گذر زمان برای وی عادی می شود و دیگر مثل روز اول نیست و آن را حس نمی کند؛ من معتقدم حس کمک به هم نوع یکی از شاهکارهای است که خداوند در وجود انسان قرار داده است و تامین این نیاز شادی تمام نشدنی را برای انسان به ارمغان می آورد که همواره انرژی مورد نیاز وی را برای همه ی فعالیت ها و زندگی اش تامین می کند.

 دکتر محمد علی چراغیدر این باره می گوید: تمام ارزش انسان به دانستناوست و بالاترین لذت، لذت دانایی است؛ و این انگیزه به دانستن را می توان در قشر دانشجو یافت.چه عمل نیکی بالاتر از این که به دانشجویان و افرادی که در جامعه مشتاق علم و منبع تولید دانش هستند کمک کنیم.

 دکتر فریبا نباتچیانکار خیر را اینگونه توصیف کرد: فعالیتی که به ظاهر تاثیری برای افراد ندارد؛ اما گفتنی است که تاثیر معنوی بسیار خوبی دارد و باعث رضایت درونی افراد می شود؛ کمک به صندوق برای من فعالیتی آرامش بخش تاثیر بسیار مثبتی در زندگی من می گذارد.

 دکتر جمالی زوارهبرایمان از کمک به دیگران می گویند: در آموزه های دینی و اخلاقی، کمک به دیگران از مهم ترین وظایف ماست؛ از طرفی دیگر هدف نهایی تمام ما رضای خداوند است و این رضایت زمانی محقق می شود که خلق خدا از ما راضی باشد، انجام کار خیر و کمک به دیگران بهترین ابزار برای عمل به آموزه های دینی و اخلاقی و کسب رضایت خداوند است.

 دکتر سید مهدی طباییبیان می کند: کار خیر را عملی است که در آن خود فرد در درجه دوم آن قرار دارد و این  کار به انسان حسی زیبا و لذتی درونی می دهد؛ کمک مالی به صندوق قرض الحسنه دانشجویان ایران کمک به قشر دانشجویان است و با کمک به دانشجویان و رفع دغدغه مالی انان می توان به پیشرفت علم در کشور کمک نمود.